aankomst in Jönköping
Blijf op de hoogte en volg Henrieke
31 Januari 2016 | Zweden, Jönköping
Om dit reisverslag te beginnen moeten we een stukje terug in de tijd. Het verslag is dan ook getypt op de dag zelf.
Op 15 januari 2016 ben ik met het vliegtuig vertrokken naar Zweden.
Vandaag is de dag. Vandaag ruilen we het vertrouwde Nederland in voor het nieuwe en koude Zweden. En dat voor een half jaar.
Aangezien het vliegtuig pas vertrok om half 3 's middags, had ik nog een hele ochtend om me voor te bereiden op het grote avontuur.
De rit naar het vliegveld ging voorspoedig, maar eigenlijk te kort. Al die tijd was het nog niet echt dat ik heen ging, je weet het wel, maar het lijkt nog zo ver weg.
Nadat je uitzwaaiers weggereden zijn, blijf je alleen achter.
En daar sta je dan... Met je koffer en je hand bagage.
Gelukkig was het niet de eerste keer op een vliegveld, dus al vlot kon ik mijn koffer afgeven en richting de controle. Alles liep voorspoedig en ik zat al snel bij de juiste gate.
De vlucht van Amsterdam van Frankfurt ging helemaal volgens plan en het vliegtuig kwam zelfs te vroeg aan.
Hier werd het echter wat vreemd. Normaal is het zo dat je door de slurf loopt en uitkomt bij een gate. Het vliegtuig stopte echter midden op en open stuk en deed de deuren open. Wat nu dan? Je pakt toch maar je spullen en gaat richting de deur, want dat doet de rest ook. Bij de deur aangekomen merkt je al vrij snel dat je daadwerkelijk naar buiten gaat. Buiten staan er twee bussen te wachten, die je vervolgens naar het vliegveld zullen brengen. Dus dan doen we dan maar. In die bus zittende heb je het gevoel dat je het hele vliegveld even overgaat, maar je komt uiteindelijk bij een deur.
Je krijg voor de rest geen instructie, maar je gaat maar achter de rest aan.
Er word echter wel gemeld dat je even op de borden moet kijken of je gate nog hetzelfde is. Dit klopte gelukkig nog allemaal, dus we gaan op zoek naar onze gate.
B01 moeten we heen. De verschillende delen van het vliegveld staan gelukkig aangeven, dus je loopt achter de borden met B er op aan.
Je loopt en je loopt, maar je blijft B zien, dus het zal wel goed zijn. Tot je uitkomt op een doodlopend gangetje, met alleen een lift. Er staat B boven, dus we gaan natuurlijk de lift in. De deuren gaan lopen (nadat je werkelijk twee tellen in de lift gestaan hebt) en je kijkt weer een nieuwe lange gang in. Deze keer kun je alleen maar rechtdoor, dus dat doen we dan ook maar. Aan het einde van deze gang zit, verrassing verrassing, weer een lift. Bij deze lift staat speciaal een mannetje die voor jou op het knopte je wil duwen. Dus weer de lift in en weer twee tellen naar beneden.
En dan begint het ergens op te lijken. Er worden gate nummers aangeven en we lopen braaf naar B01.
Ik was me er volledig van bewust dat ik daar wat tijd zou spenderen (2 uur overstap tijd), maar het bleef wel heel lang, heel rustig. In de tussentijd had ik al andere Universiteit gangers gevonden die ook vonden dat het heel lang duurde. Dus toch maar even kijken wat er gaande is.
Er bleek een gatewijziging en een vertraging gaande te zijn. Niet dat iemand dat even gemeld had ("dat doen we niet meer, want daar is het vliegveld te groot voor").
Maar we pakken onze spullen op en vertrekken naar de gewijzigde gate.
Hier lopen we direct naar de balie en vragen wat de bedoeling is. We mochten rustig gaan zitten en wachten op verdere mededelingen.
Intussen was het 6 uur, dus de maag begon al wat te rommelen. We halen wat lekkers en wachten rustig af.
Ondertussen heeft Haron (mijn schoolgenoot) zich ook bij ons aangesloten. We klagen even heerlijk gezamelijk en wachten verder af. Haron verteld dat hij door school opgehaald word en op kosten van de school in een hotel geplaatst is.
Wat? Waarom is dat mij niet verteld? Waarom moest ik het zelf regelen?
Het is onderhand als iets later en word duidelijk dat we pas om half 8 van de grond zullen komen. Dit betekend dat we op z'n vroegst om kwart over 9 daar zullen zijn.
Fijn. Want dat is tijd dat ik me uiterst kon melden bij mijn hostel. Feest. Maar we hopen dat we er alsnog in mogen en we onze sleutel op kunnen halen.
Op het vliegveld van Jönköping aangekomen is het eerst wat we zien: sneeuw! Het ziet er echt uit als een winter wonder land! We moeten weer het vliegtuig uit op de landingsbaan, maar dit vliegveld heeft ook geen Gates. Het lijkt ook weer op een schuur.
Maar we zijn er! We gaan direct op zoek naar een taxi om zo snel mogelijk naar het hostel te komen. In de taxi werd ik al gebeld of ik nog kwam.
De taxichauffeur was echt super aardig en we waren er zo.
En daar sta je dan. Helemaal alleen..
Gelukkig waren de mensen van het hostel heel erg aardig en kwam mijn eerste dag tot een goed einde.
Op 15 januari 2016 ben ik met het vliegtuig vertrokken naar Zweden.
Vandaag is de dag. Vandaag ruilen we het vertrouwde Nederland in voor het nieuwe en koude Zweden. En dat voor een half jaar.
Aangezien het vliegtuig pas vertrok om half 3 's middags, had ik nog een hele ochtend om me voor te bereiden op het grote avontuur.
De rit naar het vliegveld ging voorspoedig, maar eigenlijk te kort. Al die tijd was het nog niet echt dat ik heen ging, je weet het wel, maar het lijkt nog zo ver weg.
Nadat je uitzwaaiers weggereden zijn, blijf je alleen achter.
En daar sta je dan... Met je koffer en je hand bagage.
Gelukkig was het niet de eerste keer op een vliegveld, dus al vlot kon ik mijn koffer afgeven en richting de controle. Alles liep voorspoedig en ik zat al snel bij de juiste gate.
De vlucht van Amsterdam van Frankfurt ging helemaal volgens plan en het vliegtuig kwam zelfs te vroeg aan.
Hier werd het echter wat vreemd. Normaal is het zo dat je door de slurf loopt en uitkomt bij een gate. Het vliegtuig stopte echter midden op en open stuk en deed de deuren open. Wat nu dan? Je pakt toch maar je spullen en gaat richting de deur, want dat doet de rest ook. Bij de deur aangekomen merkt je al vrij snel dat je daadwerkelijk naar buiten gaat. Buiten staan er twee bussen te wachten, die je vervolgens naar het vliegveld zullen brengen. Dus dan doen we dan maar. In die bus zittende heb je het gevoel dat je het hele vliegveld even overgaat, maar je komt uiteindelijk bij een deur.
Je krijg voor de rest geen instructie, maar je gaat maar achter de rest aan.
Er word echter wel gemeld dat je even op de borden moet kijken of je gate nog hetzelfde is. Dit klopte gelukkig nog allemaal, dus we gaan op zoek naar onze gate.
B01 moeten we heen. De verschillende delen van het vliegveld staan gelukkig aangeven, dus je loopt achter de borden met B er op aan.
Je loopt en je loopt, maar je blijft B zien, dus het zal wel goed zijn. Tot je uitkomt op een doodlopend gangetje, met alleen een lift. Er staat B boven, dus we gaan natuurlijk de lift in. De deuren gaan lopen (nadat je werkelijk twee tellen in de lift gestaan hebt) en je kijkt weer een nieuwe lange gang in. Deze keer kun je alleen maar rechtdoor, dus dat doen we dan ook maar. Aan het einde van deze gang zit, verrassing verrassing, weer een lift. Bij deze lift staat speciaal een mannetje die voor jou op het knopte je wil duwen. Dus weer de lift in en weer twee tellen naar beneden.
En dan begint het ergens op te lijken. Er worden gate nummers aangeven en we lopen braaf naar B01.
Ik was me er volledig van bewust dat ik daar wat tijd zou spenderen (2 uur overstap tijd), maar het bleef wel heel lang, heel rustig. In de tussentijd had ik al andere Universiteit gangers gevonden die ook vonden dat het heel lang duurde. Dus toch maar even kijken wat er gaande is.
Er bleek een gatewijziging en een vertraging gaande te zijn. Niet dat iemand dat even gemeld had ("dat doen we niet meer, want daar is het vliegveld te groot voor").
Maar we pakken onze spullen op en vertrekken naar de gewijzigde gate.
Hier lopen we direct naar de balie en vragen wat de bedoeling is. We mochten rustig gaan zitten en wachten op verdere mededelingen.
Intussen was het 6 uur, dus de maag begon al wat te rommelen. We halen wat lekkers en wachten rustig af.
Ondertussen heeft Haron (mijn schoolgenoot) zich ook bij ons aangesloten. We klagen even heerlijk gezamelijk en wachten verder af. Haron verteld dat hij door school opgehaald word en op kosten van de school in een hotel geplaatst is.
Wat? Waarom is dat mij niet verteld? Waarom moest ik het zelf regelen?
Het is onderhand als iets later en word duidelijk dat we pas om half 8 van de grond zullen komen. Dit betekend dat we op z'n vroegst om kwart over 9 daar zullen zijn.
Fijn. Want dat is tijd dat ik me uiterst kon melden bij mijn hostel. Feest. Maar we hopen dat we er alsnog in mogen en we onze sleutel op kunnen halen.
Op het vliegveld van Jönköping aangekomen is het eerst wat we zien: sneeuw! Het ziet er echt uit als een winter wonder land! We moeten weer het vliegtuig uit op de landingsbaan, maar dit vliegveld heeft ook geen Gates. Het lijkt ook weer op een schuur.
Maar we zijn er! We gaan direct op zoek naar een taxi om zo snel mogelijk naar het hostel te komen. In de taxi werd ik al gebeld of ik nog kwam.
De taxichauffeur was echt super aardig en we waren er zo.
En daar sta je dan. Helemaal alleen..
Gelukkig waren de mensen van het hostel heel erg aardig en kwam mijn eerste dag tot een goed einde.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
